Categorieën
creatief schrijven onderwijs Stockholm

Stockholm, 5-2-2025

Ja! Eindelijk kan ik volmondig ja antwoorden op de vraag die me al sinds de eerste dag gesteld wordt. Ja, het sneeuwt hier. Vanmorgen trok ik de lange groengrijze gordijnen open over de breedte van de hele zijgevel, een luttele vier of vijf meter, en een zoals mijn eigen wit laken lag er ook een wit laken gespreid over de straten van Södermalm. Ik was al vroeg wakker, gewekt door het peristaltische gedreun van sneeuwruimers die zich voor deze gelegenheid langs de gewoonlijke vrachtwagens en mobiele graafmachines wurmden die hier elke ochtend werken uitvoeren aan de waterkant. Het schrijven dat er werken zijn, doet me een beetje thuis voelen. Alleen leunen ze hier minder op hun spade.

Categorieën
creatief schrijven gedachtenstroom kinderen onderwijs Stockholm

Stockholm, 02/02/25

Ik kijk uit het raam vanuit ons prachtige appartement boven het Heleneborg Ateljé, op Söder Mälarstrand, een lange strandweg die langs de baai Riddarfjärdet buigt van Pålsundet in het westen (dicht bij ons) tot de centrale brug in het oosten een 2,2 tal kilometer verder, die van het eindpunt ook veruit het lelijkste punt maakt. Langs deze route heb ik nu een aantal keer gejogd, en samen met mij half Stockholm zo blijkt, er wordt hier serieus wat afgelopen. Maar niet de kantjes, want de Zweden houden zich beter aan afspraken dan Belgen. Mensen gooien papiertjes in de vuilnisbak, auto’s rijden aan normale snelheden en het is redelijk stil na 22 uur. Alleen groeten de Zweden elkaar niet. Echt niet. Wanneer je dat wel doet, lijkt het alsof je van een belangrijke sociale conventie niet op de hoogte bent.

Categorieën
gedachtenstroom kinderen Stockholm

Stockholm, 27/01/25

‘Er rijden hier wel veel Tesla’s he papa!’ zei mijn dochter enkele dagen geleden, toen ik haar naar school bracht. Beiden (goed)gemutst, gerugzakt met daarin een appel als tussendoortje, bij haar in stukjes en bij mij in zijn geheel. Haar broer had een virale infectie opgelopen en had een zware nacht gehad. Ondertussen is hij aan de beterhand, maar school, dat mocht nog één dag wachten. Het is ook allemaal nieuw en spannend. ‘Ja, ik heb er ook al enkele gezien’, trad ik haar bij, en wanneer ik deze zin als een warmtewolkje de koude lucht in lanceerde, reden er twee Tesla’s voorbij.

Categorieën
creatief schrijven Stockholm

Stockholm, 20/01/25

We zijn goed gearriveerd in het prachtige Stockholm en ik ben (weeral) meteen verliefd. Ondanks dat mijn vrouw de nachtelijke treincadans nog voelde tot de volgende avond, had deze keer iedereen (dus ook ondergetekende) goed geslapen in de SJ van Hamburg naar Stockholm. Tijdens het joggen deze avond langs het Söder Mälarstrand zag ik naast de betoverende einder, die voor negentig procent uit een stil, fonkelend meer bestond met her en der wat boten aan de kade die allemaal versierd waren met kerstlampjesachtige verlichting – maar niet de mottige soort, ook heel veel andere joggers én wat mistige regen. Mijn hart lag hier al ergens sinds deze zomer, maar nu komt mijn hoofd ook mee, onder meer door naar de supermarkt te gaan.

Categorieën
creatief schrijven gedachtenstroom

De vertrouwensband tussen de taxireceptioniste en mij

‘Je moet me vertrouwen, dit is mijn job’, sprak ze astrant, nadat ik had gevraagd of ik een soort van bevestiging zou ontvangen, al meende ik ook een oprechtheid in haar stem te horen. Ik belde naar de receptie van Antwerp Taxi om een busje te reserveren voor zaterdag, bij het ochtendgloren, omstreeks zes uur. De tram vonden we iets te veel gedoe. Omdat er een seconde viel waarin ik de kans zag mezelf nader te verklaren, legde ik uit dat het zo’n busje moest zijn omdat we veel bagage zullen meenemen naar Stockholm. ‘We gaan er immers drie maanden verblijven’, voeg ik er naar gewoonte laconiek aan toe. Daar stelde ze geen verdere vragen over, en ik merkte dat ik licht teleurgesteld was omdat ik ondertussen aan het tegenovergestelde gewend was. ‘Een busje? Geen probleem, dan passen we dat even aan hier’, zei ze, alsof ik kon zien wat ze deed. Ziezo, ze had er een busje van gemaakt. Deze vrouw kon gewoon toveren. En ik moest haar vertrouwen? Ach, duiken in het diepe, ik ben er nooit goed in geweest. Niet in het zwembad, noch in avonturen.

selective focus photography of yellow school bus die cast
Photo by Nubia Navarro (nubikini)

Categorieën
creatief schrijven gedachtenstroom wandelen

Kerstboodschap van algemeen nut

Soms heb ik een teveel aan melancholie, een abundante hoeveelheid zwarte gal die zich volgens Hippocrates in de milt bevond bij de zwartgalligen onder ons. En soms moet dat eruit.

Gisteren fietste ik naar huis door de miezerregen, waarbij het gure weer een katalysator was voor mijn donkere gedachten. Al meer dan een jaar ben ik een ramptoerist die zijn luie zetel zelfs niet hoeft uit te komen, de zwaarte komt via kranten en schermen wel tot bij mij en vormt een niet aflatende stroom aan ellende die op onbewaakte momenten als een screensaver opspringt. In plaats van rond deze tijd dankbaar te zijn voor wat ik heb, denk ik aan wat anderen niet hebben. Het is moeilijk om vrolijk te zijn als je geest magnetisch werkt op slecht nieuws.

Categorieën
creatief schrijven gedachtenstroom verslag

Respect voor Erik

In mijn droom was ik te gast bij De slimste mens ter wereld. Erik Van Looy presenteerde mij als laatste van de drie kandidaten: “De volgende gast is een schrijver en u kent hem wellicht van het filosofisch-culinair traktaat ‘Het verband tussen Spinoza en spinazie’, waarmee hij een van de best verkopende boeken heeft geschreven van het moment. Welkom Lennart Vanstaen.” Er klonk applaus. “Beste Lennart, alles goe me u?” vroeg hij in zijn typische Brabantse tongval. Ik antwoordde dat alles prima ging. “Heb je last van stress?” Ik zei hem dat dat wel meeviel, maar dat ik hoopte dat ik geen vraag kreeg over mijn boek, omdat ik bij god niet wist waarover het ging. Erik schoot in een van zijn lachaanvallen.

Categorieën
creatief schrijven gedachtenstroom uitstap verslag

Samen oud

Het had iets van een date, toen ik me klaarmaakte om met Diane Broeckhoven naar de boekpresentatie van Autobiografie van mijn lichaam van Lize Spit te gaan in De Singel vorige vrijdag. Dat had misschien te maken met de avond zelf, waar heel wat chic volk rondliep, maar ook met innemende persoonlijkheid van Diane zelf en haar woordkeuze die ze voordien had gebruikt, namelijk dat ik haar +1 was.

Categorieën
creatief schrijven gedachtenstroom kinderen opinie

Een wollen werkelijkheid

Vanmorgen besloot ik de radio aan te zetten uit nostalgie. Aan de ontbijttafel in mijn ouderlijk huis op ’t Zuid placht mijn vader dat elke ochtend te doen. Met een slaapkop kwam ik toen beneden, ik had net genoeg energie om een portie Smacks of Rice Crispies en melk in mijn kom te gieten. Ik ben nooit een ochtendmens geweest. Ook wanneer we de auto in kropen, stond StuBru te draaien. De stemmen van Jan Hautekiet en Tomas De Soete vormden een zachte bedding waarop ik wakker kon worden, zeker in de winter. Terwijl mijn vader de aangevroren ruiten afkrabde, zaten wij met drie op de achterbank. Het was ijskoud in de paarse Ford Mondeo Clipper, maar met de radio aan was het iets warmer, alsof de presentatoren die eindeloos doorgingen over files in Stroombeek, Jette en Vilvoorde ook aanwezig waren en met hun radiostem de auto verwarmden.

Categorieën
creatief schrijven gedachtenstroom

Fietsen met woede

Uit pure frustratie trap je tegen het kleine rekje dat je voor een habbekrats kocht in de Action – een winkel waar je normaal niets koopt maar die de specifieke producten die je nodig had tijdens de eerste weken van de verbouwing als enige in voorraad bleek te hebben. Het ding rolt enkele meters verder en verliest onderweg een wieltje. Je frustratie is daarmee niet verdwenen, integendeel, nu maak je je druk over de povere kwaliteit van de producten van voorgenoemde winkel. Je bent eigenlijk niet iemand die tegen dingen aantrapt. Ook die gedachte maakt je woedend.