Een hoop in het winkelmandje

Het gebeurt wel eens dat ik me laat verleiden tot onnodige flutaankopen op het internet. Zo kocht ik ooit een sushikubus, een rugsteunband (ik kan me zelfs geen rugproblemen bij mezelf herinneren) en een obscure verwijderaar van huidoneffenheden die ik uiteindelijk niet durfde te gebruiken. Telkens blijkt de verleiding te groot om zulke futiliteiten in huis te halen. Totdat ik onlangs een product in mijn digitale winkelmandje had gedropt, waarvan ik mezelf opnieuw had vergewist dat dit een buitenkans betrof en dat ik dit kleinood zeker niet aan mijn aandacht mocht laten ontsnappen. Want welke zichzelf respecterende mens met kinderen kan immers zonder een kiddostempel? Bijna was ik ten prooi gevallen aan een zoveelste zwendel. Maar er is hoop, lieve lezer.

Toen ik al die blije kindergezichten zag en de gelukkige ouders die hun leven eindelijk op de rails hadden gekregen sinds de aankoop van deze stempel dacht ik: zo’n stempel is het antwoord. Het antwoord op de vraag die ik mezelf vaak genoeg stel: waarom moet ik wekelijks de alcoholstift uit de lade tevoorschijn halen om opnieuw de namen van mijn kinderen op hun brood-, fruit- en koekendoos te schrijven? Nee. Voortaan zou ik die twee minuten per maand winnen door deze geniale oplossing: een stempel die er niet meer af gaat. Ik werd meermaals overtuigd door moeders die alles uit hun schoonmaakkast haalden om tevergeefs de vers gezette stempel er uit alle macht weer af te krijgen, zich behelpend met water, zeep en een arsenaal aan schuurborstels. Ik kon alleen maar toekijken.

Echter, mijn innerlijke criticus kwam weer bovendrijven wanneer ik het totaalbedrag inclusief verzendkosten zag: 36 euro. Ik besloot toch even een snel onderzoek te doen en googelde: ‘kiddostempel review’. Na vijf of tien minuten kwam ik tot de constatatie dat er twee soorten recensies te vinden waren: die van één ster en die van vijf sterren. Terwijl de laatstgenoemde reviews veel lof hadden voor de bedenkers van dit product alsook de onberispelijke makelij ervan aanstipten, klaagden de klanten in de negatieve recensies niet zozeer over de kwaliteit van het product, maar fulmineerden over het feit dat ze nooit iets hadden ontvangen, waarbij ze, los van elkaar, een front vormden dat unaniem sprak over een hoax. Dat die van kiddostempel oplichters waren en dat ik een gewaarschuwd man was.

Slechts enkele seconden had ik nodig om te beseffen dat die positieve recensies natuurlijk hoe kan het ook anders omgekocht zijn. Dat ik me niet zou laten vangen. Dat ze daarvoor vroeger moeten opstaan. Ik wist wel beter! Dus ik verwijderde de stempels weer en ging mijn tijd aan nuttigere zaken spenderen, zoals nadenken over wat er net gebeurd was achter de schermen van deze vertoning. Verrassend genoeg stemde mij deze ogenschijnlijke verkwanseling van kostbare tijd erg hoopvol. Ik besefte namelijk dat mijn impulsieve internetaankopen de kop in waren gedrukt door een door datzelfde internet gecreëerde scepsis. En zo is het ene internetprobleem de oplossing voor het andere.