Haar kleine lichaam hapert en rilt

dromend tegen mijn zij

In de donkere kamer weerklinkt haar gepiep

Ze houdt mijn hart

in een wurggreep

Zweetdruppels in een regendouche

mengen in de stoom

Ik maak voor haar de kamer troebel

Ik spoel mijn angst

door het afvoerputje

Roekelroos zoekt zich een weg

in haar bleke wangen

Nog vier pufjes en dan naar de speeltuin

Ze ziet een eekhoorn

maar hoest hem weg

Ze hangt rekkertjes aan mijn oor

en zacht kamt ze mijn haren

Ze wil geen beestjes in haar longen

Ze geeuwt en gloeit

maar een kapper werkt hard

De avond valt samen met mijn blik

op haar broze borst

Ik hou mijn hand op haar voorhoofd

Zij wint een glimlach

en doet hetzelfde bij mij

Ze zegt: papa, alles gaat

voorbij

Dit gedicht won de tip van de week op Azertyfactor (door Vanessa Daniëls)


Ontdek meer van Lennart Vanstaen

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Wat denk jij? Of ken je een goeie mop? Reageer!