Nog maar een maand te gaan, op 9 april vertrekken we weer naar Antwerpen, een stad die ik wel een beetje begin te missen. Met enige regelmaat krijg ik nu berichtjes in de stijl van ‘aan het aftellen zeker?’ Maar nee, niet echt, om eerlijk te zijn. Ik kijk nu al met weemoed terug naar…
Samen oud
Het had iets van een date, toen ik me klaarmaakte om met Diane Broeckhoven naar de boekpresentatie van Autobiografie van mijn lichaam van Lize Spit te gaan in De Singel vorige vrijdag. Dat had misschien te maken met de avond zelf, waar heel wat chic volk rondliep, maar ook met innemende persoonlijkheid van Diane zelf…
Een oogje toeknijpen voor de slaaptrein
Het is de derde keer dat ik een nachttrein neem. Na die van Parijs naar Milaan en de bekende Caledonian Sleeper van Londen naar Edinburgh, nam ik de SJ Nightjet van Stockholm naar Hamburg. Zo’n slaaptrein is praktisch, gezellig, origineel ingericht, charmant en komt niet te vergeten vaak met prachtige uitzichten, waarbij je de wereld…
Hoofd, hart en handen
Het kraken van de mesheften onder mijn zolen geeft een verrassend bevredigend gevoel. Bij haar zal dat iets minder het geval zijn, want ze heeft haar schoenen uitgetrokken en ze draagt ze in haar linkerhand terwijl de wind een poging doet onder haar nagelnieuwe regenjas te komen, waar ik alleen maar begrip voor heb, het…
Aywaille
‘Op het voetpad lopen, achter mij’ roep ik over mijn schouder naar mijn kroost die achter me aan bengelt als kleine volgzame eenden. Het is in vol vertrouwen want het regent en mijn nieuwe regenjas is er eentje die niet meedraait wanneer ik achterom probeer te kijken, ik kijk in mijn eigen kap. Ook besef…
Ciarán
Een kraai zoekt wat extra sterke takjesen wij met z’n vieren de tijd om nog snelhet groen op te zoekenvoor het donker Een onderhoudend gesprek tussen twee oma’svoor een Andersoniaans voorbijrijdend raameen bries door het nieuwsvan morgen We volgen de paaltjes met libellenZe herkent een oog in een knoestIs dit het oogvan Ciarán? Haar sokken…
Fietstocht met de auto
Net als twee jaar geleden werd er enorm schijtweer voorspeld gedurende de hele fietstocht die we zorgvuldig hadden uitgestippeld. En net als vorig jaar voelde mijn vrouw de bui al hangen, ook boven mijn hoofd, want hoe graag ik ook fiets en niet terugdeins voor een buitje of twee, een regenvakantie zie ik meestal niet…
Tussen de sporen
Ik zit op het kleinste treintje dat ik ooit heb gezien, dat van de Efteling meegerekend, van Spa naar Verviers. De derde keer al wordt de trein opgestart. Twee wagonnetjes, een tiental mensen. Er lopen twee NMBS-medewerkers voortdurend heen en weer, en dat mag je erg letterlijk nemen aangezien de trein maar veertig meter (?)…
Schrijfdag 2023
Onbeschrijflijk. Ik vind dat wel een toepasselijk woord voor deze heerlijke middag die ik gemoedwillig in een avond liet kabbelen. Ze zeggen dat je als schrijver zitvlees moet kweken, maar in deze tijd is het ook nodig – en al zeker als je geen miljoen volgers op Instagram hebt – om netwerkvlees te kweken. Ik…
Jip en Janneke in Edinburgh
Annie MG Schmidt heeft er in haar talloze verhaaltjes bij mijn weten nooit gewag van gemaakt, maar het is niet ondenkbaar dat haar fictieve kinderen Jip en Janneke in een Freinetschool hebben gezeten. Sinds de mijne naar De Pientere Piste gaan, kan ik haast geblinddoekt zulke kinderen herkennen. Een van de meest in het oog…