Het is nog maar twee dagen vakantie en de kinderen zijn al schooltje aan het spelen. Mijn zoon is de leraar, en wie hem kent zal daar niet van achterover vallen. Mijn dochter is in feite de poppenkastspeler, zij houdt de pluche leerlingen vast en doet de stemmetjes. Ze hebben middels enkele kussens, dekens, meubels…
Eeuwige roem
De Zweedse schrijver Per Tuval doet af en toe een gooi naar eeuwige roem door mee te doen aan een literaire wedstrijd, zij het poëzie of proza. Maar buiten een eervolle vermelding hier en een plekje op een longlist daar, kon hij maar geen prijzen in de wacht slepen, hoewel hij vond dat hij dat…
Er was eens een afkoppelingsdeskundige
Lang, lang geleden was er eens een jongen. Hij woonde met zijn familie in een grote ivoren toren, in een klein dorp waar nooit wat gebeurde. Het leven was er goed en gezapig. Het land en de vrouwen waren vruchtbaar, de vakbonden tevreden en de kleine zelfstandigen hielden hun hoofd net boven water. Maar laat…
De tic van Nick
Nick was een knaap met een hippe sik maar ook een vervelende tic Een alleronhandigste tic had Nick, en hij zat ermee echt in een strik Hoorde Nick het getik van een klok, sprak hij na elke tik ‘tak’ Helaas was zijn vader fervent klokkenmaker, een echte krak in zijn vak.
Een façade, die achtergevel
Deze tekst is voor Christophe Vekeman, die me het compliment gaf boeiend te schrijven ondanks dat ik nooit iets lijk te beleven. Wel, ik heb iets beleefd dat volgens mij nog nooit iemand heeft meegemaakt. Hoewel ik altijd heb gezworen nimmer mijn woning te verbouwen, vooral omdat ik mijn ouders heb zien afzien, konden een…
Paniek in het Sleutelbos
Er was eens een fietssleutel. Hij leefde in een bos, samen metzijn familie. Net als zijn moeder was hij groot geschapen en hij had haar hoekige vorm, wat hij wel een jammerlijke erfelijke factor vond. Zijn vader was rond en kleiner van gestalte. Van hem had hij gelukkig zijn dubbele baard, daar kom je nu…
De hogedrukreiniger zorgt voor hoge druk
Vorige week ging de bel. Een man in iets tussen een maatpak en een overall stond aan de andere kant van mijn voordeur. Weer een verkoper, dacht ik, want tegenwoordig verkopen ze alles. Van een energiecontract tot appels per 10 kilo (wie krijgt dat op?) of gewoonweg je woning. Ja, dat leest u goed: een…
Mijn brein en fiets op volle toeren
Misschien is vandaag wel de dag dat ik sterf. Ik zeg dit omdat ik vandaag mijn hele verleden heb zien voorbijkomen in mijn gedachten, terwijl ik van mijn werk naar huis fietste in het drukke Antwerpse verkeer. Op zich al reden genoeg om een gewisse dood in de ogen te kijken. Ik weet niet wat…
De vuilnisman en ik
Het was een maandagmorgen. Het regende zo fel dat ik de hele weg naar de bakker mijn ogen dichtkneep. Ik moest naar de ‘verre’ bakker, omdat de Deurnese Bakkersgilde na rijp beraad ooit heeft beslist om collectief te sluiten op maandag, het uitgerekende moment waarop vaders naar de bakker moeten. Vloekend waad ik door plassen,…
Jip en Janneke in Edinburgh
Annie MG Schmidt heeft er in haar talloze verhaaltjes bij mijn weten nooit gewag van gemaakt, maar het is niet ondenkbaar dat haar fictieve kinderen Jip en Janneke in een Freinetschool hebben gezeten. Sinds de mijne naar De Pientere Piste gaan, kan ik haast geblinddoekt zulke kinderen herkennen. Een van de meest in het oog…