Het is de derde keer dat ik een nachttrein neem. Na die van Parijs naar Milaan en de bekende Caledonian Sleeper van Londen naar Edinburgh, nam ik de SJ Nightjet van Stockholm naar Hamburg. Zo’n slaaptrein is praktisch, gezellig, origineel ingericht, charmant en komt niet te vergeten vaak met prachtige uitzichten, waarbij je de wereld…
Hoofd, hart en handen
Het kraken van de mesheften onder mijn zolen geeft een verrassend bevredigend gevoel. Bij haar zal dat iets minder het geval zijn, want ze heeft haar schoenen uitgetrokken en ze draagt ze in haar linkerhand terwijl de wind een poging doet onder haar nagelnieuwe regenjas te komen, waar ik alleen maar begrip voor heb, het…
De Poll (ode aan)
Procentueel gezien heeft een kleine twintig procent van de Belgische bevolking last van pollen. Jeuk aan de ogen, een loopneus of zelfs hoofdpijn. Naast berkenpollen of graspollen die rond deze tijd voor veel hinder kunnen zorgen, krijgen alle medewerkers van het Stedelijk Onderwijs, althans de leerkrachten, sinds dit schooljaar ook andere pollen voorgeschoteld, namelijk vragenlijsten…
Oud ijzer, koper, loodzware job
Voor de derde keer op rij passeert er vandaag al zo’n wagen door mijn straat die oud metaal ophaalt. Het zijn er telkens andere, want wat er uit hun goedkope luidsprekers ontsnapt is inhoudelijk dan wel gelijkaardig, er zitten nuances in die duidelijk onderscheid brengen in het landschap der schrootcollectionneurs. Het moet wel een lucratieve…
Aywaille
‘Op het voetpad lopen, achter mij’ roep ik over mijn schouder naar mijn kroost die achter me aan bengelt als kleine volgzame eenden. Het is in vol vertrouwen want het regent en mijn nieuwe regenjas is er eentje die niet meedraait wanneer ik achterom probeer te kijken, ik kijk in mijn eigen kap. Ook besef…
Een voorraad liefde
Is het mogelijk om liefde op te slaan? Die vraag stelde ik mezelf, toen ik deze avond nog even bij mijn dochter in bed lag, vijf minuten voordat het licht uit moest. Ze hield mijn hand vast en trok mijn arm over zich heen als een deken. Ze geurt nog naar kinderlijke onschuld, een geur…
En de klas gaf licht
Soms moet ik beginnen schrijven om te weten te komen wat ik te zeggen heb. Misschien niets, of niet veel. Dan is dat een spijtige zaak voor u, lieve lezer. Maar laten we het samen ontdekken in dit tot nog toe overzichtelijk stuk proza. Laat ik het eerst hebben over dat gevoel, dat ik, bij…
Chinees gehakt smaakt vies
Vandaag ben ik blij dat ik nog besta. Ik besef dat we in een tijd leven waarin het individualisme zich heeft verankerd in ons brein en de nood om weer een gemeenschap te worden zich af en toe openbaart in heldere momenten van kritiek, maar ik ben toch blij dat ik vandaag besta, althans mijn…
Aanscheid
Men noemt het ‘afscheid’, maar het scheiden is niet af. Het is net begonnen en het moet nog een lange weg afleggen. Ik sta helemaal achteraan, niet omdat ik te laat ben, maar omdat er al zoveel mensen zijn. De eulogie weerklinkt reeds en het is koud in de kerk. Ik beroep me op typische…
Ciarán
Een kraai zoekt wat extra sterke takjesen wij met z’n vieren de tijd om nog snelhet groen op te zoekenvoor het donker Een onderhoudend gesprek tussen twee oma’svoor een Andersoniaans voorbijrijdend raameen bries door het nieuwsvan morgen We volgen de paaltjes met libellenZe herkent een oog in een knoestIs dit het oogvan Ciarán? Haar sokken…