Iemand stelde me de vraag waarom ik (en bij uitbreiding het gros van de artiesten) onbezoldigd optreed in de Legendarische Dinsdagclub van de nachtburgemeester van Antwerpen, zijnde Vitalksi. Hij en enkele enthousiaste lotgenoten zoals zijn aimabele broer Serge de tekenaar, de hondstrouwe Fred Ontsmet, de gitaargod Geert Vanbever, de enigmatische Goldface, artiestenmenner Electric Suzy, Dirk…
Paniek in het Sleutelbos
Er was eens een fietssleutel. Hij leefde in een bos, samen metzijn familie. Net als zijn moeder was hij groot geschapen en hij had haar hoekige vorm, wat hij wel een jammerlijke erfelijke factor vond. Zijn vader was rond en kleiner van gestalte. Van hem had hij gelukkig zijn dubbele baard, daar kom je nu…
De hogedrukreiniger zorgt voor hoge druk
Vorige week ging de bel. Een man in iets tussen een maatpak en een overall stond aan de andere kant van mijn voordeur. Weer een verkoper, dacht ik, want tegenwoordig verkopen ze alles. Van een energiecontract tot appels per 10 kilo (wie krijgt dat op?) of gewoonweg je woning. Ja, dat leest u goed: een…
Schrijfdag 2023
Onbeschrijflijk. Ik vind dat wel een toepasselijk woord voor deze heerlijke middag die ik gemoedwillig in een avond liet kabbelen. Ze zeggen dat je als schrijver zitvlees moet kweken, maar in deze tijd is het ook nodig – en al zeker als je geen miljoen volgers op Instagram hebt – om netwerkvlees te kweken. Ik…
Mijn brein en fiets op volle toeren
Misschien is vandaag wel de dag dat ik sterf. Ik zeg dit omdat ik vandaag mijn hele verleden heb zien voorbijkomen in mijn gedachten, terwijl ik van mijn werk naar huis fietste in het drukke Antwerpse verkeer. Op zich al reden genoeg om een gewisse dood in de ogen te kijken. Ik weet niet wat…
De vuilnisman en ik
Het was een maandagmorgen. Het regende zo fel dat ik de hele weg naar de bakker mijn ogen dichtkneep. Ik moest naar de ‘verre’ bakker, omdat de Deurnese Bakkersgilde na rijp beraad ooit heeft beslist om collectief te sluiten op maandag, het uitgerekende moment waarop vaders naar de bakker moeten. Vloekend waad ik door plassen,…
Malaise in de Delhaize (een ode)
Het is maandag, de dag waarop ik inkopen doe voor de hele week. Zoals altijd bereid ik me goed voor, want slechts met een goede voorbereiding kan men een mentale instorting in zo’n supermarkt vermijden. Ik vraag me oprecht af wie zoveel prikkels in zijn systeem kan incasseren. Ikzelf wapen me ertegen met planning, doelgerichtheid…
Reünies en ruïnes
Onlangs waren mijn eega en ik op een reünie van een groep die zij ooit beschouwde als haar thuis. Het is voor mij de derde reünie in een jaar tijd. Misschien zegt dat iets over de plotse hang naar nostalgie op vijfendertigjarige leeftijd, ware het niet dat het dan vooral de anderen zijn die een…
Het weekend begint op dinsdag
Wie nog niet gehoord heeft van Vitalski’s Legendarische Dinsdagclub, heeft onder een steen geleefd. Ik wilde al lang eens om de oren worden geslagen met de superlatieven die menig intrigerende figuur veil heeft voor wat zich daar afspeelt. Toen ik vernam dat niet één maar twee collega’s het podium zouden bestijgen op de valentijnseditie, vond…
Piemels in de fitnessclub
Sinds een maand ga ik naar de fitness. Nee, het betreft geen goed voornemen, wel een slimme wissel. Daarvoor jogde ik namelijk, maar het was moeilijk om mezelf bij te houden. Mijn hart wilde te snel, mijn benen bleven achter. Drie keer per week werd twee werd één. Regen was eerst een goddelijke verfrissing tijdens…