Nog maar een maand te gaan, op 9 april vertrekken we weer naar Antwerpen, een stad die ik wel een beetje begin te missen. Met enige regelmaat krijg ik nu berichtjes in de stijl van ‘aan het aftellen zeker?’ Maar nee, niet echt, om eerlijk te zijn. Ik kijk nu al met weemoed terug naar…
Eiland
Buiten is het min tien graden maar ik besluit toch een korte avondwandeling te maken, mijn lichaam is moe maar mijn geest snakt ernaar. Om de kou te trotseren giet ik de laatste slokken thee door mijn slokdarm, die hopelijk als een schoorsteen in een herenhuis de warmte vasthoudt. Mijn voetstappen echoën in de hal…
Kerstboodschap van algemeen nut
Soms heb ik een teveel aan melancholie, een abundante hoeveelheid zwarte gal die zich volgens Hippocrates in de milt bevond bij de zwartgalligen onder ons. En soms moet dat eruit. Gisteren fietste ik naar huis door de miezerregen, waarbij het gure weer een katalysator was voor mijn donkere gedachten. Al meer dan een jaar ben…
Parijs, de stad van de liefde tussen vader en zoon
Ik kon nooit op voorhand weten welke impact de eerste echte trip alleen met mijn zesjarige zoon op mij zou hebben, al had ik me op iets heel speciaals voorbereid en jeukten mijn handen en hart toch wel wat voordat die dag aanbrak. De deal was dat hij een lentefeest mocht doen en een trip…
Het zandpad kiezen
Kiezen is verliezen, zeggen ze. De keuzes die we maken, bepalen wie we zijn en wat we worden. Daarbij horen ook alle keuzes die we niet maken. Ik heb vaak de neiging me blind te staren op dingen die een ander wél doet of heeft gedaan. Het is geen afgunst, ik gun iedereen alles. Het…