Buiten is het min tien graden maar ik besluit toch een korte avondwandeling te maken, mijn lichaam is moe maar mijn geest snakt ernaar. Om de kou te trotseren giet ik de laatste slokken thee door mijn slokdarm, die hopelijk als een schoorsteen in een herenhuis de warmte vasthoudt. Mijn voetstappen echoën in de hal…
Kerstboodschap van algemeen nut
Soms heb ik een teveel aan melancholie, een abundante hoeveelheid zwarte gal die zich volgens Hippocrates in de milt bevond bij de zwartgalligen onder ons. En soms moet dat eruit. Gisteren fietste ik naar huis door de miezerregen, waarbij het gure weer een katalysator was voor mijn donkere gedachten. Al meer dan een jaar ben…
Hoofd, hart en handen
Het kraken van de mesheften onder mijn zolen geeft een verrassend bevredigend gevoel. Bij haar zal dat iets minder het geval zijn, want ze heeft haar schoenen uitgetrokken en ze draagt ze in haar linkerhand terwijl de wind een poging doet onder haar nagelnieuwe regenjas te komen, waar ik alleen maar begrip voor heb, het…
Fietstocht met de auto
Net als twee jaar geleden werd er enorm schijtweer voorspeld gedurende de hele fietstocht die we zorgvuldig hadden uitgestippeld. En net als vorig jaar voelde mijn vrouw de bui al hangen, ook boven mijn hoofd, want hoe graag ik ook fiets en niet terugdeins voor een buitje of twee, een regenvakantie zie ik meestal niet…
Tussen de sporen
Ik zit op het kleinste treintje dat ik ooit heb gezien, dat van de Efteling meegerekend, van Spa naar Verviers. De derde keer al wordt de trein opgestart. Twee wagonnetjes, een tiental mensen. Er lopen twee NMBS-medewerkers voortdurend heen en weer, en dat mag je erg letterlijk nemen aangezien de trein maar veertig meter (?)…
Verwarring bij de apotheek
Vrijdag was vroeger al mijn favoriete dag van de week, omdat die weliswaar het weekend inluidde en de deur opende voor ongebreideld spelplezier in mijn ouderlijk huis te Antwerpen Zuid. Die status is Vrijdag nog niet verloren. Op deze dag anno 2022 zijn mijn vrouw en ik samen thuis en sinds een onbepaalde tijd voltrekt…
Op bezoek in Marseille
Marseille zou de naam kunnen zijn van een lastige, overdadig met parfum besproeide tante met veel geld en een riante tuin waarin houten ligzetels staan naast haar zwembad. In zekere zin voelt de stad net zo. In-druk, in beide betekenissen, want naast de drukte die een grote stad met zoveel verkeer met zich meebrengt, had…
Overpeinzingen bij de kine
Het is officieel: de leeftijd vanaf wanneer het bergaf gaat is 34. Vierendertig jaar en vijf maanden om preciezer te zijn. Ergens had ik gehoopt dat het 42 zou zijn, het antwoord op elke vraag, maar helaas. Ik voel me haast een meeloper (letterlijk én figuurlijk) dat ik het joggen heb aangevat toen we niet…
Parijs, de stad van de liefde tussen vader en zoon
Ik kon nooit op voorhand weten welke impact de eerste echte trip alleen met mijn zesjarige zoon op mij zou hebben, al had ik me op iets heel speciaals voorbereid en jeukten mijn handen en hart toch wel wat voordat die dag aanbrak. De deal was dat hij een lentefeest mocht doen en een trip…
Papa, ik wil nooit meer zo’n spel. Nooit.
We hadden de knoop doorgehakt: ik zou met mijn zoon een weekend naar Parijs gaan om zijn zesjarige bestaan te vieren. Nu nog een feestje organiseren dat hij niet snel zou vergeten. We deelden het lentefeest op in twee dagen, vooral door toedoen van tante Corona: een dag met familie en een feestje met vriendjes.…