Annie MG Schmidt heeft er in haar talloze verhaaltjes bij mijn weten nooit gewag van gemaakt, maar het is niet ondenkbaar dat haar fictieve kinderen Jip en Janneke in een Freinetschool hebben gezeten. Sinds de mijne naar De Pientere Piste gaan, kan ik haast geblinddoekt zulke kinderen herkennen. Een van de meest in het oog…
Malaise in de Delhaize (een ode)
Het is maandag, de dag waarop ik inkopen doe voor de hele week. Zoals altijd bereid ik me goed voor, want slechts met een goede voorbereiding kan men een mentale instorting in zo’n supermarkt vermijden. Ik vraag me oprecht af wie zoveel prikkels in zijn systeem kan incasseren. Ikzelf wapen me ertegen met planning, doelgerichtheid…
Reünies en ruïnes
Onlangs waren mijn eega en ik op een reünie van een groep die zij ooit beschouwde als haar thuis. Het is voor mij de derde reünie in een jaar tijd. Misschien zegt dat iets over de plotse hang naar nostalgie op vijfendertigjarige leeftijd, ware het niet dat het dan vooral de anderen zijn die een…
Regen aan de ontbijttafel
Terwijl we aan de ontbijttafel een discussie hebben over of je al dan niet stinkende pipi krijgt van een kom Smacks, trekken de hemelsluizen open. Het harde tikken op het dakvenster van de keuken belemmert deels ons gesprek. ‘Dat is weer typisch’, zegt mijn vrouw troosteloos onze tuin beschouwend, ‘het is mijn beurt om de…
Dansen met Diane in een Dolle Dinsdagclub
Het was nog maar mijn tweede keer in de befaamde Dinsdagclub en ik stond al op het podium. Dat had ik natuurlijk voor een groot deel aan mezelf te danken, omdat ik Vitalski een mail had gestuurd. Ik had twee weken voordien enkele regels protestproza geschreven, ter ere van Roald Dahl. Omdat ik zelf verhinderd…
Piemels in de fitnessclub
Sinds een maand ga ik naar de fitness. Nee, het betreft geen goed voornemen, wel een slimme wissel. Daarvoor jogde ik namelijk, maar het was moeilijk om mezelf bij te houden. Mijn hart wilde te snel, mijn benen bleven achter. Drie keer per week werd twee werd één. Regen was eerst een goddelijke verfrissing tijdens…
Cyberaanval
Vandaag zou ik na enige tijd weer een klas mogen geven. Ik kijk ernaar uit, want die uren spenderend achter een scherm, mijn weg banend door de krochten van Microsoft Sharepoint, muziek in mijn oren die mijn aandacht zogezegd afleidt van de andere hipsters met laptops naast, over en achter me in de buurtkoffiebar, het…
Nergens tegelijk
Ik ben nergens tegelijk. Beter kan ik het niet zeggen.Ik ben nergens tegelijk, wanneer ik luister naar hoe zij gevallen is op haar knie zonder dat er bloed bij was en hoe hij veel huiswerk heeft vandaag. Ik ben nergens tegelijk, wanneer mijn handen de fiets in de garage remmen terwijl mijn hoofd wil begrijpen…
De schoorsteenveger
‘Uw schoorsteenveger komt om 10u30. Er word alleen cach betaalt’. Al een uur zit ik te wachten op de schoorsteenveger, terwijl ik naar de winkel moet. Het is mijn eerste keer, dus ik ben een beetje zenuwachtig. Mijn innerlijk kind associeert het beroep, zeker rond deze tijd, met het aanstaande kinderfeest. De volwassene in mij…
Het doe-het-zelf OSB-kot: Om Schrijven te Bevorderen
‘Ja, dat ziet er al goed uit, maar daar moet nog een plank!’ wijst mijn 7-jarige naar een stuk muur dat nog niet achter een OSB-plaat verstopt is. Mijn vriend en ik kijken elkaar in de ogen en ik lees in de zijne minstens zeventig procent meewarigheid. Waarschijnlijk omdat hij met dat stuk bezig was.…